Met gevaar voor eigen leven

Gisteren hebben we een stukje Goldstream park gedaan. We hadden nog 1 ding op het lijstje staan, the Goldstream Trestle bridge. Een spoorbrug uit 1910 die 85 meter boven de grond staat. Vandaag hebben we gepland de brug alsnog te gaan bekijken. Voor die tijd nog even bij de sloperij langs in Malahat maar dat leverde geen resultaten op. Rond 9.30 uur zijn we bij de start van de wandeling naar de brug. Wat we niet hadden verwacht was een bijzonder ruig pad die zeker niet eenvoudig is af te leggen. Meteen al een steile helling naar beneden om de droge kreek over te steken met daarna een nog steilere wand om uit de kreek te komen. Daarna een ferme klim die ons uiteindelijk 85 meter hoger brengt. Af en toe even stoppen voor het uitzicht maar zeker ook om even op adem te komen. Geen verharding of effen stukken maar voortdurend oppassen dat je niet wegglijdt en met de voeten zoeken waar je het best de volgende stap kan zetten. Een enorme diepte voortdurend direct naast je. Uiteindelijk halen we de top. We weten dat de afdaling ook weer een uitdaging zal zijn die weer andere spieren zal aanspreken.
Tegen 11.45 uur zijn we weer terug bij de auto. Een ervaring rijker en dankbaar dat we het zonder verwondingen of kleerscheuren hebben gehaald. De schoenen lijken niet meer op hoe ze waren voordat we vertrokken. We hebben allemaal dezelfde kleur schoeisel. Toevallig ook de kleur van de grond.
We gaan moe maar voldaan naar Victoria voor de middaghap. Daarna gaan we Beacon Hill park bekijken. Een prachtig park even achter het centrum van de stad. Terwijl Diana, Vincent en ik het park bezoeken zijn Johan en Richard het centrum in om naar souvenirs te kijken. Rond 14.30 uur hebben we afgesproken elkaar weer op te zoeken bij de Fairmont Empress. We gaan samen naar Market Square. Een bonte verzameling winkeltjes en kramen in het oudere gedeelte van Victoria. Kleurrijk en uniek. Nadat we dat hebben bekeken gaan we China Town in. Dit is de oudste China Town van Canada. Niet alleen de winkels en restaurantjes zijn Chinees maar ook de lantarenpalen, vuilnisbakken en de straatnaambordjes zijn in Chinese stijl.
Eind van de middag gaan we eten bij een van de vele restaurantjes. Een heerlijke maaltijd en meer dan genoeg voor ieder. Na het eten nog even in het centrum van Victoria naar muziek luisteren en van de warmte van de zon genieten.
Tegen koffietijd naar huis en dan ook aan de koffie. De wasmachine aan het werk gezet en nog even een boodschap. We hebben helaas iets nodig voor de grote teen van Richard. Hij heeft nog steeds last van een ingegroeide nagel. De ene dag beter dan de ander maar de laatste twee dagen wordt het er niet beter op.
Inmiddels is de avond dusdanig gevorderd dat het bedtijd is geworden. Morgen o.a. voor Johan Craigdarroch en mogelijk voor ieder The Butchart Gardens. De tijd zal het leren.